18/11 - 26/11

Hallo iedereen!

Woensdag 18/11: Ik heb mij heel de voormiddag bezig gehouden met de voorbereiding van mijn sessie die ik vandaag ging geven. Ik had gepland om naar de zee te gaan, want het was super goed weer. Andreas ging met mij mee om te begeleiden. Het was de eerste keer dat ik de 8 jongens te samen had. Nu waren de twee nieuwe jongens in Khayalethu met mij mee. Ik heb hen eerst het doel van de sessies uitgelegd. In de namiddag zijn we onmiddellijk naar de zee vertrokken. Ik had heel wat voorbereiding getroffen. De jongens genoten van al de spelletjes. Op het laatste heb ik hen nog 30 minuten laten vrij spelen. Al de jongens zijn meteen de zee ingesprongen. Nadien begon één van de jongens een voetbalveld in het zand te tekenen. De andere begonnen hem meteen te helpen. Het zag er echt prachtig uit en natuurlijk hebben we daarna allemaal liggen voetballen. Een beetje later kwamen er zelfs oudere jongens aan ons vragen of ze mochten mee voetballen. Het was een zeer leuke en geslaagde sessie. Toen we terug op khayalethu aankwamen, moesten al de jongens vertrekken voor de counseling.

Donderdag 19/11: Het was heel goed weer vandaag! Toen ik aankwam ben ik meteen aangesproken geweest door één van de begeleiders die mij meteen van harte bedankte. Dankzij mijn 'vermoeiende' sessie van gisteren, waren de jongens blijkbaar heel moe en zijn ze rustig gaan slapen! Dat was natuurlijk fijn om te horen! Ik heb mij in de voormiddag heel de tijd bezig gehouden met onze kleinste jongen op khayalethu. Hij had namelijk problemen met zijn ogen en ging vandaag naar een oogarts. Vandaar dat hij dus thuis bleef van school. Ik heb met hem een hele tijd in de zon gelegen en heel wat gebabbeld ondertussen. Het is een heel actieve jongen die enorm wat aandacht zoekt. Hij doet dit wel niet op een storende manier dus ik geef hem zo veel mogelijk liefde als ik kan. Het is echt een heel schattig jongetje. Dit is echt een jongen die ik persoonlijk meteen zou willen adopteren. We hebben zitten voetballen, verstoppertje gespeeld, zitten knikkeren, ... . Voor ik het wist was de voormiddag al om. Nadien heb mee de lunch helpen voor te bereiden en ben ik met Andreas andere jongens van school gaan halen. Toen was het lunchtijd. Zoals altijd moeten de jongens dit zo snel mogelijk opeten, omdat ze nadien onmiddellijk de taxi of de bakkie moeten inkruipen. Het was namelijk de laatste zwemsessie. Omdat het de laatste zwemsessie was mochten de jongens vrij zwemmen. Dit was echt een plezier om naar de kijken. Ik zat langs de kant en de jongens waren continu in het water aan springen. Het ene bommetje achter het andere. Voor ik goed besefte was ik kletsnat. Ik vond dit natuurlijk niet erg, want ik genoot ervan dat de jongens zo veel plezier hadden. Op de terugweg waren de jongens nog steeds erg onrustig dus heb ik toch een aantal keren moeten ingrijpen om hen terug tot rust te brengen. Toen we terug op Khayalethu aankwamen was de rust terug gekeerd.

Vrijdag 20/11: In de voormiddag werd er mij gevraagd of in de lunch kon maken voor de jongens. Voor mij was dit uiteraard geen probleem. Ik doe hier steeds mijn best voor en probeer er voor te zorgen dat het eten juist een tikkeltje lekker is. In het verleden is het voorgevallen dat jongens mij kwamen bedanken omdat het eten lekkerder was als anders. Ik probeer gewoon een beetje meer smaak aan het eten te brengen. De jongens verdienen dat. Er gaan niets boven een lekker bord eten! Zoals ze zeggen, maak ik dit met liefde klaar!
In de namiddag ben ik een aantal jongens moeten gaan halen. Voor ik vertrok ben ik nog duidelijk gaan vragen wie ik juist moest ophalen. Toen ik bij de eerste school aankwam stonden de jongens braaf op mij te wachten. Nadien zijn we rustig naar de andere school vertrokken. Normaal gezien stoppen ook deze jongens vroeger op vrijdag, maar nu kwamen de jongens maar niet buiten. Plots kreeg ik telefoon van Khayalethu dat de jongens al zouden opgehaald zijn door de taxi. Nogmaals een gebrek aan communicatie. Ik heb dus 3 kwartier aan de school zitten te wachten met de andere 2 broers van de vorige school. Niet dat het niet leuk was, want de jongens hebben braaf in de auto zitten spelen. Ik vond dit wel een jammer voorval. Toen ik aankwam moest ik ook meteen twee oudere jongens wegbrengen naar de universiteit van PE. Dit was een heel eindje rijden. Andreas is met mij meegereden. Toen we terug aankwamen op Khayalethu was het al terug tijd om naar huis te gaan. De dag is voorbij gevlogen. Toen ik aankwam in het gastgezin ben ik mij meteen gaan douchen en ben ik terug naar mijn ouders vertrokken. Zij waren vandaag terug van Kaapstad en we gingen samen iets eten. Het was terug zeer gezellig. Nadien zijn Andreas en ik nog iets gaan drinken in de Beershack, want het was weekend!

Zaterdag 21/11: Eindelijk eens een beetje uitgeslapen. Rond de middag ben ik mijn ouders gaan oppikken, want we gingen terug op safari-tour. Juist dezelfde soort safari als bij mijn vriendin Joy. Het weer was weer zeer slecht vandaag. Veel wind en regen. We hebben wel al de belangrijke dieren gezien die er aanwezig zijn in het natuurpark van Schotia, namelijk leeuwen, olifanten, giraffen, bizons, buffels en zelfs neushorens. Dit had ik met Joy vorige keer niet gezien. 's Avonds was het terug een gezellig kampvuur en deze keer hadden we gekozen om eens te blijven overnachten in het park zelf. Dit was wel spannend! Ik vond dit heel tof om eens mee te maken. Ik had van Andreas gehoord dat dit echt wel de moeite was, want hij had dit al eens mijn zijn familie gedaan. Vandaar dat wij dit nu ook hadden gedaan.

Zondag 22/11: Heel vroeg opgestaan, want om 7 uur moesten we terug klaar staan. Eerst kregen we nog eens een ochtend toer in Schotia. Het was prachtig weer vandaag (eindelijk!) en vandaar dat we de leeuwen van heel dichtbij konden zien! Nadien hebben we stevig kunnen ontbijten op dezelfde plaats als gisterenavond. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar het Addo Elephant Park. Zoals eerder gezegd zitten hier ongeveer 700 olifanten. Vorige keer had ik er maar 7 of 8 te zien gekregen ondanks het slechte weer. Vandaag hadden we meer gelukt. We hebben ongeveer zo'n 50 à 60 tal olifanten gezien en op 1 open plaats waren er zeker 22 olifanten tegelijk. Zeer leuk en schattig om heel wat kleintjes aan het werk te zien! Kortom het was een zeer geslaagde safari-trip! 's Avonds zijn we gaan uiteten en is Andreas met ons meegegaan. 

Maandag 23/11: 
Toen we aankwamen op Khayalethu was spijtig genoeg (zoals altijd) de vergadering al bezig. Het was een zeer lange en belangrijke vergadering want vrijdag gaan bijna al de jongens naar huis dus moest er nog veel gebeuren! Na de vergadering zijn we naar de klas van Strong Foundation School gegaan op Khayalethu. Er was namelijk een man aanwezig die kwam spreken over slangen. Naast spreken had hij ook een heel aantal verschillende slangen met zich mee. Er waren heel wat prachtige exemplaren bij! De jongens reageerde in het begin zeer angstig, maar na verloop van tijd ging dit wel over. Het was grappig en tegelijk interessant om te zien! Plots hield de man een boa constrictor slang boven. Dit is een slang uit de familie reuzenslangen. Het is één van de bekendste wurgslangen ter wereld. Al de jongens gingen meteen naar achter toen deze slang werd boven gehaald. Ook ik schrok enorm, want ik had dit niet zien aankomen! Na zijn mooie en gepassioneerde uitleg over de slang, mocht iedereen die wou een foto nemen met de reuzenslang in je nek. Ik heb dit uiteraard (met veel schrik) ook gedaan! Terug een ervaring rijker. In de namiddag heb ik even Andreas helpen assisteren met zijn sessie tot het voor mij tijd was om de jongens, voor de laatste keer, van school te gaan halen. Ik heb hen uitgelegd dat dit de laatste keer was en dit vonden ze zeer spijtig. Ik heb er een zo leuk mogelijke rit van gemaakt. Na lunchtijd heb ik ook Veerle helpen assisteren met haar sessie en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. 's Avonds ben ik voor laatste keer iets met mijn ouders gaan eten, want morgen vertrekken ze terug naar België. Het was een zeer leuke en aangename avond. Ik heb er enorm hard van genoten!

Dinsdag 24/11: Heel vroeg opgestaan. We hebben er voor gezorgd dat we om 6 uur 's morgens op Khayalethu waren. Andreas en ik wouden eens de ochtendrituelen meemaken. De jongens uit bed halen, ontbijten, naar school brengen, ... . De jongens verschoten om ons zo vroeg te zien. Ze waren allemaal aangenaam verrast. Het was leuk om ook deze vorm van chaos eens te zien. Ik heb meteen gevraagd waarmee ik kon helpen. Onze hulp was meer dan welkom. De jongens zijn nadien allemaal rustig kunnen vertrekken naar school. Het was terug prachtig weer. Er waren 3 jongens gestraft omdat ze wiet hadden gerookt. Er werd ons gevraagd om met hen te werken in de tuin. We hebben rustig bekeken wat we konden doen. Het was aan ons om de jongens aan te sporen, werk te verrichten. In begin ging dit heel moeizaam, maar na verloop van tijd zijn we ook aan de praat geraakt met deze jongens. Het was zeer warm dus hebben we allemaal wat liggen zweten. De jongens hebben heel hard zitten meewerken. Rond de middag zijn we terug vertrokken, want onze shift zat er al op. Ik heb de jongens nog eens bedankt voor hun harde werk, ze apprecieerde dit enorm. Na de middag ben ik naar mijn ouders toe gegaan. Hun vliegtuig vertrok pas om 6 uur 's avonds dus kon ik hen afzetten aan de luchthaven. Eerst zijn we nog naar de pinguïns geweest die in PE te zien zijn. Nadien hebben we nog een laatste keer een snackje gegeten samen en daarna rustig vertrokken naar de luchthaven. Ook dit afscheid was moeilijk voor mij. Ik vond het zeer leuk dat ze mij zijn komen bezoeken! Na het toch moeilijk afscheid, ben ik naar Andreas gegaan die op het strand lag te zonnen. We zijn 's avonds nog iets gaan drinken in de Barney's.

Woensdag 25/11: Vandaag hebben we rustig kunnen uitslapen, want we gingen eens de late shift doen. We wouden zowel de ochtend als avond shift eens hebben meegemaakt voordat de jongens naar huis vertrokken. We konden dit natuurlijk alleen maar verwezenlijken door met onze eigen gehuurde auto naar de stage te rijden. Dit was voor ons geen enkel probleem. Normaal gezien had ik mijn sessie vandaag. Ik had dit in de voormiddag ook nog goed voorbereid. Maar toen we op Khayalethu aankwamen, merkte we meteen dat er chaos in de lucht hing. Het was namelijk vandaag de chapel ceremony. Vorige week zijn er een aantal mannen hier druk aan bezig geweest. Khayalethu wou er voor zorgen dat er een plaatsje in hun grote tuin was waar de jongens rust konden vinden en konden bidden als ze dit wouden. Vandaag was dit af dus was het grote ceremony. Bijna al de jongens waren thuis gebleven van school. Deze ceremony was iets zeer speciaal en mooi om mee te maken. Al de jongeren waren zeer blij dat ze dit hebben meegemaakt. Elke jongen kreeg op voorhand ook een briefje waar ze hun geliefde mochten opschrijven. Tijdens te ceremony mochten de jongens dit één voor één voorlezen als ze dit wouden en nadien mochten ze het briefje in de put gaan leggen. Ook al de begeleiders, mensen van de office en wij hadden een briefje geschreven. Nadien al de briefjes in de put lagen werd het grote kruis hier in gepland. Na de ceremony was het tijd om in te pakken. Hier kwam ook wat chaos aan te pas. Dit is ook niet meer dan normaal. Nadien hebben we de jongens wat beziggehouden buiten tot het tijd was voor het avondeten. Dit had ik nog nooit gezien, maar verloopt zoals de lunchtijd. Daarna werd er ons gevraagd om te begeleiden tijdens het douchen van de jongens. Nadien mochten de jongens nog braaf een uur tv kijken en dan was het tijd om te gaan slapen. Aangezien het een vermoeiende dag was, is iedereen braaf zijn bed in gegaan en zijn wij nadien rustig kunnen vertrekken. De jongens vonden het heel leuk dat wij er nog zo laat waren. Ook dit snapte ze niet goed, maar vonden dit meer dan goed!

Donderdag 26/11: We hebben ons vandaag heel de dag bezig gehouden met de IDP's van de jongens (Individual Development Program). Dit is te vergelijken met een handelingsplanning voor de jongens van Khayalethu. We moesten elk met 8 jongens een stevig gesprekje hebben. Elk gesprek moet je op een hele andere manier aanpakken. De ene jongens zijn veel te jong om dit allemaal te snappen of kunnen moeilijk hun concentratie erbij houden, waardoor je ze moet kunnen bezig houden terwijl je een gesprekje met hen aangaat. Anderen moet je oppassen met hoe je je vragen formuleert, want de ene reageert hier veel gevoeliger op dan de anderen. Dit kan de conversatie tussen jou en de jongen verslechten. Mijn gesprekken zijn over het algemeen zeer goed verlopen. Er waren wel wat zware en moeilijke conversaties, waar ik serieus heb moeten zoeken om het antwoord te verkrijgen wat ik wou. Dit was een zeer interessante opdracht. De jongens luisterde zeer goed en deden ook zeer goed mee. Ik was aangenaam verrast! De volgende dagen ga ik mij bezig houden met de scholen van de jongens. Ik ga namelijk gesprekken aangaan met de leerkracht van elke jongen persoonlijk. Nadien ga ik deze gesprekken in een verslag samenvatten. Morgen vertrekken de jongens naar huis. We gaan morgen vroeger om nog fatsoenlijk afscheid te nemen van jongens, want ze vertrekken al om 8 uur naar huis. Ik ga ze zeker en vast allemaal missen!